In tijden van Corona kom je voor situaties te staan waar van je nooit had kunnen bedenken dat je er mee te maken zou kunnen krijgen.
Veel mensen zijn gespannen en jij zelf ook toch wel minstens een beetje. De verpleeg- en verzorgingshuizen mogen om hun bewoners te beschermen geen bezoekers mee toe laten en dat is makkelijker gezegd dan gedaan.
Waargebeurde casus net na sluiten verpleeghuizen:
De zoon van dhr. Jansen komt elke vrijdag op bezoek, helemaal uit Rotterdam. De deuren van het verzorgingshuis zijn nu gesloten. De zoon loopt toch naar binnen en de receptioniste wijst hem erop dat dit niet mag. De zoon ontploft en zegt “ Ik kom al jaren elke vrijdag bij mijn vader op bezoek en dat blijf ik nu ook doen als jullie het perse willen dan trek ik de volgende keer wel een pak aan”. Vervolgens loopt hij boos door naar de lift om naar de 2e verdiepding te gaan waar zijn vader woont. Ook tegen andere medewerkers reageert hij kwaad door te zeggen dat hij het allemaal onzin vindt en ze hem toch niet tegen kunnen houden. Zelfs de fysiotherapeute krijgt de volle laag.
Eerste stap bij onbegrepen gedrag:
Bij onbegrepen gedrag proberen we altijd in de huid van de bewoner of in dit geval de zoon te kruipen door te bedenken waarom hij zou kunnen doen wat hij doet. Wat weten we van de zoon? Hij heeft een goede baan als advocaat. Hij geeft altijd al duidelijk aan hoe hij de zorg voor vader wil hebben en de toon waarop hij collega’s aanspreekt heeft soms wel wat weg van het geven van commando’s waar weinig tegen in te brengen is. Hij heeft een goede band met zijn vader. Hij komt elke vrijdag en gaat dan met zijn vader op pad. Hij ziet het als zijn plicht om goed voor zijn vader te zorgen. Hij moet er ook niet aan denken dat er wat met pa gebeurt. Mogelijk is hij dus ook bang dat zijn vader niet lang meer te leven heeft door de corona. Zelf is de zoon in goede gezondheid. Mogelijk denkt hij dus ook dat hij geen virus heeft en of het niet overbrengt aan zijn vader of anderen.
Hoe voorkom je boosheid en zorg je dat regels nageleefd worden:
Hoe vlieg je dit nou aan om dergelijke situaties in de toekomst te voorkomen. Je wil namelijk dat er echt niemand binnenkomt nu die er niet hoeft te zijn. Ook wil je dat de zoon net als andere familieleden zijn vader via beeldbellen ziet en spreekt. Kortom je wil de zoon aangeven wat wel en niet mogelijk is op dit moment, zonder dat de zoon boos op je wordt.
Van belang is altijd eerst verbinding maken met de zoon:
- Herhaal eerst even het verzoek dat hij je doet. Of in dit geval de mededeling die hij doet; “U wil naar uw vader?”
- Vervolgens laat je een stilte vallen en gaat de zoon vermoedelijk vertellen waarom hij dat wil.
- Op dat moment luister je alleen maar en vraag je evt door.
- Als de zoon zijn verhaal gedaan heeft. Benoem je dat je snapt dat hij erg graag naar zijn vader wil en dat jij ook zou willen dat je dat voor hem kon regelen, maar dat dat jammergenoeg nu echt niet kan of mag.
- Vervolgens benoem je de geldende regels en vertel je hem wat je wel u voor hem kunt regelen nl. beeldbellen met zijn vader of pa even via het balkon spreken.
Door eerst verbinding te maken en begrip te tonen, zakt de spanning bij de zoon en krijg hij het gevoel dat hij gehoord wordt en begrepen. Hierdoor ontstaat ruimte voor jouw verhaal en uitleg van wat nu wel en niet kan.
Hoewel de eerste neiging vaak is de regels te vertellen en te verwachten dat mensen zich en dan aanhouden is het in deze spannende tijden die bij veel mensen heftige emoties oproepen de moeite waard om eerst aandacht te geven aan dat gevoel en die emoties om vervolgens pas over te gaan naar de regels.
Succes in deze moeilijke tijd!
Deze tip komt uit de methode van Onbegrepen Gedrag. Daar werken we met een drie stappen plan om zorgvuldig te kijken wat in lastige situaties de beste aanpak is. Zie www.onbegrepengedrag.nl