Ada woont sinds 3 maanden in het verpleeghuis. Nadat ze 81 jaar in haar geboortehuis heeft gewoond. Aan de IJssel. Háár IJssel. Wie Ada leert kennen, staat voor een keus. Of je mag haar en ziet meteen dat ze een buitenmens is, of je schrikt voortdurend. Ada kan namelijk ‘exploderen’. ‘Er hoeft niets te gebeuren of de tent staat op de kop. Door Ada.’
Tenminste, als je de verzorging gelooft.
Natuurlijk is er van alles geprobeerd. ‘Mevrouw Junte, zo heet Ada officieel, zou u na de lunch niet even gaan liggen? Of komt u gezellig mee voetbal kijken? Of … enzovoort.’ Wat kun je doen om haar meer rust te geven en meer contact te laten krijgen met haar medebewoners? Want die schrikken ook van explosies. Net als de verzorging, die vindt dat Ada ‘hier niet hoort.’
Wat is het meest effectief voor:
- meer rust en tevredenheid bij Ada?
- meer plezier en contact bij de bewoners op haar afdeling?
- meer stabiliteit in Ada’s emoties?
Waar wordt Ada beter van?
Ada Junte gun je ‘dat ze niet explodeert’. Kennelijk zijn er prikkels die haar opeens opjagen of doen ontploffen. Dit is ons advies:
- Kijk goed wanneer de explosies plaatsvinden en waar. Wat is de overeenkomst tussen al die momenten?
- Ontplof niet mee. Ada gilt en slaat om zich heen als ze ontploft. Als professionals dan samen met de bewoners mee ‘schrikken’, is er een totale explosie.
- Zoek contact met Ada. Niet geschrokken en verontwaardigd. En wees liefdevol nieuwsgierig: ‘waar ben je nou zo van geschrokken?”
Wat werkt bij Ada’s paniekaanvallen? Want dat zijn het. Het werkt als Ada weet en merkt dat er liefdevol op wordt gereageerd en als wordt herkend waardoor ze komen. In dit verpleeghuis ontdekten ze hoe een medebewoner (Co) en Ada als water en vuur op elkaar reageerden. Co is nou eenmaal gek op voetbal en wil altijd in die grote grijze stoel zitten direct voor de tv. En anders? Dan …
Meer weten over onbegrepen gedrag? En leren over onbegrepen gedrag? Kijk dan op www.onbegrepengedrag.nl